12/22/2009
Hoe overleven we de feestdagen?
Hoe langer en vaker ik in Senegal ben, hoe vreemder ik de Nederlandse cultuur ga vinden. Van feestdagen verwacht je toch dat dat "feestelijk" is, niet iets wat je met moeite overleeft. Wat is er met ons als Nederlanders aan de hand dat de kerstdagen zo'n probleem voor ons zijn? Waarom kunnen we er niet een leuk spontaan feest van maken?
Ik kreeg een nieuwsbrief van Caroline Franssen met haar bedrijfje Heart Management. Ze geeft vaak goede tips voor het verbeteren van je relatie. Maar dat de tips die zij geeft om de kerstdagen door te komen nodig zijn, dat is toch eigenlijk iets raars. Ik herken wat zij zegt, ik vind de kerstdagen zelf ook langdradig en moeizaam, maar waarom kunnen we daar als Nederlanders geen verandering in brengen, waarom zit onze cultuur ons zo in de weg?
Ze geeft tien tips om de kerstdagen door te komen:
"Tijdens de feestdagen zitten we vaak langer op elkaars lip en uitgebreider bij onze schoonfamilie aan tafel dan gewoonlijk.
Hier tien tips om er zoveel mogelijk plezier aan te beleven:
Ik ben benieuwd wat de gemiddelde Senegalees hiervan zou vinden, van het idee dat je met je gezin voorafgaand aan Tabaski, het schapenfeest, het grootste feest van het jaar, eerst bij elkaar komt om de emotionele valkuilen van het feest te bespreken, en van het idee dat mensen overprikkeld raken als zij met de familie twee of drie dagen feest vieren, "doordat zij eenvoudigweg te lang in het gezelschap van andere mensen zijn".
Ik kreeg een nieuwsbrief van Caroline Franssen met haar bedrijfje Heart Management. Ze geeft vaak goede tips voor het verbeteren van je relatie. Maar dat de tips die zij geeft om de kerstdagen door te komen nodig zijn, dat is toch eigenlijk iets raars. Ik herken wat zij zegt, ik vind de kerstdagen zelf ook langdradig en moeizaam, maar waarom kunnen we daar als Nederlanders geen verandering in brengen, waarom zit onze cultuur ons zo in de weg?
Ze geeft tien tips om de kerstdagen door te komen:
"Tijdens de feestdagen zitten we vaak langer op elkaars lip en uitgebreider bij onze schoonfamilie aan tafel dan gewoonlijk.
Hier tien tips om er zoveel mogelijk plezier aan te beleven:
- Ga van te voren met je eigen gezin om tafel zitten en bespreek de praktische zaken en de emotionele valkuilen die jullie te wachten staan.
- Bedenk wat je wilt eten en wat je wilt aantrekken en neem de tijd om alles voor te bereiden.
- Breng structuur aan in zaken als boodschappen doen en weekendtassen inpakken en verdeel de taken.
- Een fijne kerst is niet hetzelfde als een perfecte kerst. Maak het jezelf makkelijk door een menu uit te kiezen dat bij je past, feestelijk is en met zeker gemak in elkaar kan worden gezet.
- Ga je op bezoek, vraag de gastheer en gastvrouw van te voren wat jij kunt doen om het hen makkelijker te maken. Bij logeerpartijen kan het zo simpel zijn als je eigen beddengoed meenemen.
- Bedenk dat jij zonder je schoonouders geen partner zou hebben. Focus je op hun positieve bijdrage aan het leven van je partner en verspil geen aandacht aan wat ze allemaal fout hebben gedaan in het verleden. Een moeilijke relatie met schoonouders kun je zelf verzachten door je schoonouders innerlijk te bedanken voor je partner.
- Bedenk voorafgaand aan kerstgebeurtenissen met grote gezelschappen met wie je graag wilt praten en maak een lijstje met veilige vragen om mensen die je niet goed kent of niet zo mag in je (schoon)familie beter te leren kennen.
- Kies strategisch een plek aan de kersttafel. Het is van belang dat je je echt prettig voelt.
Blijf niet te lang plakken. Wissel langdurige zitpartijen af met wandelingen, trek je even terug als je daar behoefte aan hebt. Hou logeerpartijen kort. - Overweldigt het feest je of komen er ergernissen op, neem dan even een time-out. Maak je nuttig of ga een blokje om. Als dat niet kan, ga dan naar de wc tot je weer wat meer in feeststemming bent.
Ik ben benieuwd wat de gemiddelde Senegalees hiervan zou vinden, van het idee dat je met je gezin voorafgaand aan Tabaski, het schapenfeest, het grootste feest van het jaar, eerst bij elkaar komt om de emotionele valkuilen van het feest te bespreken, en van het idee dat mensen overprikkeld raken als zij met de familie twee of drie dagen feest vieren, "doordat zij eenvoudigweg te lang in het gezelschap van andere mensen zijn".
