1/19/2010
Woorden en werkelijkheid
Het is een interessant fenomeen: je verzint een nieuw woord, je blijft het steeds herhalen, je schetst een doemscenario voor de nabije toekomst en als een self-fulfilling prophecie lijkt wat je verzonnen hebt opeens werkelijkheid te worden. Ik denk dat we in Nederland de problemen rondom integratie groter maken dan nodig is, we creeren voor een deel zelf onze multiculturele drama's.
Het discours van Smalhout (column in de Telegraaf van 17 januari) is gericht op het uitsluiten van allochtonen / moslims. Hij refereert aan een recent verschenen boek van Christopher Caldwell: "De Europese revolutie, hoe de islam ons voorgoed veranderde". Smalhout generaliseert en overdrijft, waardoor de problematiek buiten proporties raakt. Ook gebruikt hij de woorden "allochtonen" en "moslims" door elkaar, alsof alle allochtonen moslim zijn, terwijl de moslims in Nederland onder allochtonen een minderheid zijn (er zijn 3 miljoen allochtonen, en het aantal moslims is minder dan een miljoen). En er zijn natuurlijk ook autochtone moslims in Europa...
Ik zal een paar citaten van Smalhout posten en daarop reageren:
"De West-Europese cultuur wordt langzaam maar zeker verdrongen door de onverbiddelijk oprukkende islam."
Dat klinkt alsof er een leger aan het oprukken is. "Het islamitische leger heeft nu half Frankrijk en Duitsland veroverd en als ze zo onverbiddelijk doorgaan zal straks heel West-Europa in handen van de islam zijn gevallen." Dit is een overdrijving en geen juiste weergave van de werkelijkheid. Je kunt zeggen dat de invloed van de islam in West-Europa groter wordt, dat het aantal moslims toeneemt en dat dit culturele veranderingen met zich meebrengt (een grotere diversiteit). Het is echter de vraag of de West-Europese cultuur daardoor verdrongen wordt. Als West-Europeanen willen vasthouden aan de oorspronkelijke cultuur dan kan dat (zolang er geen islamitische revolutie / staatsgreep komt).
"Voor autochtone inwoners van Europa is het thans moeilijk om over multiculturele spanningen te spreken. Immers, degene die dat doet, wordt hier al snel beschuldigd van intolerantie, racisme, fascisme, etnofobie of vreemdelingenhaat. Dat smoort vaak iedere zinvolle discussie in de kiem."
Goh, is het zo moeilijk om over multiculturele spanningen te spreken? Dat gebeurt anders voortdurend. Smalhout praat er zelf ook over, is dat nu moeilijk voor hem? Houden mensen hun mond uit angst voor racist te worden uitgemaakt? Zal Wilders zich inhouden omdat hij niet van racisme beschuldigd wil worden? Juist niet, hoe meer er tegen hem geprotesteerd wordt, hoe meer hij ernaar zal streven dat hij alles kan zeggen wat hij vindt.
"De ervaring leert dat er sociale problemen ontstaan als het percentage allochtonen in een land boven de 2 procent komt. Dat heeft Denemarken ondervonden (2 procent moslims), na de publicatie van een twaalftal (voor ons) humoristische cartoons."
Dat moeten wel hele machtige en gevaarlijke mensen zijn, als ze met een mankracht van slechts 2 procent een land sociaal kunnen ontwrichten. Welke ervaring leert dat eigenlijk, de persoonlijke ervaring van Smalhout, of is dit op onderzoek gebaseerd? En wat een onzin beweert Smalhout over Denemarken, dus als er 1,5 procent moslims waren geweest, dan waren de cartoons geen sociaal probleem geweest (en wie bedoelt hij met "ons"?).
Smalhout beweert een kort overzicht te geven uit het nieuws van de laatste tijd. Hij noemt lukraak enkele incidenten in Nederland / Europa die teruggaan tot 2006 (dus niet echt van de laatste tijd).
Dit is wat hij noemt:
- In Engeland hebben door het "gedram" van "politiek correcte linkse multiculturalisten" nu drie van de vier bedrijven / winkels geen kerstversiering meer. Dit om moslimallochtonen niet voor het hoofd te stoten.
- In 2006 werd in Duitsland de opera Idomenea van het programma geschrapt.
- Vorig jaar protesteerden Nederlandse bajesklanten tegen dat er in de Bajes alleen halal voedsel werd geserveerd terwijl ze zo graag ook eens varkensvlees wilden eten.
- Een school in Weert had een compleet halal diner gepland terwijl er maar 10 moslims op de school zaten.
- De directrice van een hogeschool wilde geen kerstboom in de hal.
- In diverse plaatsen mocht Sinterklaas geen kruis op zijn meiter dragen.
- In Engeland heeft een onderminister voorgesteld om het logo van het Rode Kruis te vervangen.
- Een moslimadvocaat in Nederland weigert op te staan als de rechters de rechtszaal binnenkomen.
Ik ben diep onder de indruk van dit nieuwsoverzicht van Smalhout, ahum. Nu ben ik helemaal overtuigd dat Moslims een grote bedreiging vormen voor de Europese cultuur.
Wat zegt hij nu eigenlijk? De voorbeelden die hij geeft zijn op een na allemaal van autochtonen die denken dat ze hun cultuur moeten aanpassen om moslims niet voor het hoofd te stoten. Maar waarom zou een moslim bezwaar hebben tegen kerstversiering of een kruis? Dat is totaal iets anders dan een afbeelding van de profeet Mohammed met een bom op zijn hoofd.
Sommige mensen denken dat zij in een multiculturele samenleving heel erg op hun tenen moeten lopen om niemand te kwetsen. Dat is een raar idee. Kerstversiering of Sinterklaas daar heeft in principe niemand last van. En is het zo moeilijk om in de gevangenis verschillende menu's aan te bieden? Als er spareribs op het menu staan dan wordt aan moslims en vegetariers een alternatief geboden. Dat moet te doen zijn lijkt me. Je kunt tegelijkertijd rekening houden met anderen en vasthouden / uiting geven aan je eigen identiteit. Gematigde moslims hebben meestal geen moeite met culturele uitingen. Waar extremisten allemaal wel en geen moeite mee hebben is niet interessant, mensen moeten niet aan hen gehoorzamen uit angst voor geweld, want dan gaan extremisten de dienst uitmaken. Extremisten hebben zich zoals iedereen aan de wet te houden en zo niet dan moeten zij worden opgepakt en bestraft.
Smalhout ziet allochtonen / moslims / verschillen als de kern van het probleem voor de multiculturele samenleving. Volgens mij zijn niet de verschillen op zich het probleem, maar de manier waarop wij allemaal, autochtonen en allochtonen, daarmee omgaan. Willen we moeite doen om elkaar te leren kennen en begrijpen? Willen we rekening met elkaar houden, elkaar met respect behandelen? Dat betekent niet jezelf wegcijferen, de ander met fluwen handschoenen behandelen en niets meer durven zeggen. Dan nemen we elkaar ook niet serieus. Maar we hoeven niet steeds de verschillen te benadrukken. Die paar voorbeelden van het handen schudden en opstaan voor rechters worden iedere keer herhaald. Maar dat is niet de kern van het probleem. Als mensen met verschillende achtergronden samenwerken aan een gemeenschappelijk doel, dan vinden zij al doende wel een manier om met de verschillen om te gaan. Dat is mijn persoonlijke ervaring, bijvoorbeeld bij Vluchtelingenwerk en ook bijvoorbeeld in Senegal, met Nederlandse en Senegalese vrijwilligers samen. We zijn allemaal mensen en we hebben veel meer gemeenschappelijk dan dat we van elkaar verschillen. We hebben interculturele competenties nodig: interesse in de ander, een open houding, naar elkaar luisteren, niet te snel oordelen, flexibel zijn, oplossingsgericht, als basishouding "samen" in plaats van "tegen". Daar hebben we veel meer aan dan het verhaal van Smalhout.
