Levinas and multicultural society

Ik heb in Volzin in het kader van de serie "Jonge denkers" een interview gelezen met de filosofe Joyce Pijnenburg. Wat ze zegt over de vreugde van iets maken (creëren / scheppen) spreekt me aan. Ze zegt: "In het maken van iets kun je helemaal opgaan. Als ik bijvoorbeeld intensief aan het schrijven ben, ga ik op in iets buiten mij, iets groters. Mijn scheppen lijkt te raken aan een groter scheppen. Niet 'ik schrijf', maar 'Het schrijft in mij'. De vreugde van dat scheppen ervaar ik als een soort hartslag van de werkelijkheid."

En daarom is bijvoorbeeld de afwas doen zo frustrerend. Sowieso kun je er weinig creatiefs van maken. En van het keurig schone en lege aanrecht dat ik vandaag heb geschapen is morgen niets meer over...

De 'vreugde van het scheppen' heb ik ervaren met Africa4kids, een project met Afrikaanse kinderactiviteiten in Haagse speeltuinen. Dat is een project dat ik zelf heb geschapen / bedacht en uitgevoerd (wel met hulp van veel anderen natuurlijk). Het is heel leuk om zelf een idee te bedenken, het zelf uit te voeren en zelf het resultaat te zien. Ik kan het dan helemaal vormgeven zoals het bij mij past en als het lukt - en Africa4Kids is goed gelukt - dan geeft het veel voldoening.