Levinas and multicultural society

Ik ben "Papegaai vloog over de IJssel" aan het lezen, van Kader Abdolah. Het gaat over asielzoekers die vijfentwintig jaar geleden in dorpen rondom de IJssel kwamen wonen. Ik vind het een erg mooi verhaal. Het is herkenbaar, ik moet steeds denken aan de vluchtelingen van het Intercultureel Theehuis van Vluchtelingenwerk in Utrecht. De personages in het boek hebben diepgang, van de Syrische kolonel tot de Iraanse automonteur met zijn dove dochtertje en de Egyptische schilder. Zelfs Klazien uut Zalk is geen flat character. Hoewel er genoeg problemen aan bod komen in het boek, is het toch op een bepaalde manier een optimistisch verhaal, waarin het mensen met allerlei achtergronden best goed lukt om met cultuurverschillen om te gaan en samen te leven tegen de achtergrond van het Overijsselse landschap.

De tijden zijn veranderd daarna. In de tijd dat Kader Abdolah naar Nederland kwam was Nederland voor vreemdelingen nog meer een land om van te houden, en hield Nederland denk ik ook meer van hen.

Het is een verhaal met veel symboliek, zoals de titel met de exotische papegaai en de oer-Hollandse IJssel al laat zien.

"De woorden vielen met tranen op de houten vloer en liepen als een klein riviertje door de kier van de deur naar buiten, richting de IJssel."