5/17/2010

 

TIA - This is Africa

De eerste keer dat ik in Diofior kwam is vijf jaar geleden. Ik heb de afgelopen vijf jaar veel geleerd over de cultuur, sociale verhoudingen, gebruiken en omgangsvormen in Diofior. Maar ik kom nog steeds af en toe voor verrassingen te staan. Dus voorlopig ben ik nog niet uitgeleerd. De Serere gemeenschap van Diofior is hecht en de familiebanden zijn sterk, dat wil zeggen met de hele extended family, inclusief de familie van een tweede of derde vrouw, neven en nichten, overgrootouders etc. De familie gaat voor alles. Mensen zijn arm en het leven is zwaar. Je kunt zomaar ziek worden of de oogst kan mislukken. Als je zelf geen geld hebt om je problemen op te lossen dan ben je aangewezen op je familie. Je zult dus nooit kwaad spreken over een familielid en als je weet dat iemand iets slechts heeft gedaan dan zwijg je daarover als het graf. Want je bent afhankelijk van je familie, je weet nooit wanneer je hen nog eens nodig hebt. Als je kwaad spreekt over hen en je familie komt erachter - wat altijd gebeurt want iedereen vertelt alles aan elkaar door, tijdens de uren van de dag dat mensen onder een boom zitten, thee drinken en niets te doen hebben - dan kun je hulp van hen de volgende keer wel vergeten.

Mensen die niet geboren en getogen zijn in Diofior worden als vreemdelingen / buitenlanders beschouwd. Dit is een bizar idee voor mij. De leraar die de gehandicapten leert sap, siroop en jam te maken, en zeep en batiken, die is niet geboren in Diofior. Maar hij komt uit hetzelfde gebied, alleen een ander dorp, hij is Serere en hij spreekt dus de taal vloeiend en hij kent de cultuur door en door. Maar hij heeft geen familie in Diofior (behalve zijn vrouw die ook niet uit Diofior komt en zijn kinderen). Mensen kunnen dus rustig kwaad van hem spreken, zonder gevaar van verstoring van de familierelaties. Ze kunnen hem ook rustig een oor aan naaien, je hebt dan niet meteen ruzie met de hele familie. Daarom geldt voor deze leraar, mijnheer Dione, dat hij zich vreemdeling voelt zich in Diofior, bijna net zoals ik een vreemdeling ben in Diofior.

Voor mijnheer Dione en mij is het heel moeilijk om achter de waarheid te komen in Diofior. Als ik vijf mensen vraag wat er gisteren is gebeurd (als ik ergens niet bij was), dan krijg ik vijf verschillende verhalen te horen, tenminste als er iets naars gebeurd is gisteren, waar iemand verantwoordelijk voor is, en ik weet niet wie. Stel dat Pietje, of laten we in dit geval zeggen Babacar, iets slechts heeft gedaan. Ik weet niet precies wie er allemaal familie zijn van Babacar. Maar de hele familie van Babacar zal hem beschermen, zij zullen mij nooit vertellen dat Babacar het gedaan heeft, zij zullen iemand anders aanwijzen. Onder de mensen die geen familie van Babacar zijn zijn er misschien een paar die zeggen dat Babacar het heeft gedaan. Maar tussen alle verschillende variaties die ik hoor over het gebeurde, kan ik nooit weten wat waar is en wat niet.

Het wil niet zeggen dat de mensen die liegen onaardig zijn of in het algemeen onbetrouwbaar zijn. Ik kan inmiddels wel een beetje inschatten welke mensen te vertrouwen zijn en wie niet, ik weet een beetje op welke tekenen ik moet letten. Mijn beste vrienden die verder volledig te vertrouwen zijn kunnen soms toch tegen mij liegen. Als ze moeten kiezen tussen hun familie of een Toubab dan kiezen ze onvoorwaardelijk en automatisch voor hun familie.

Het is interessant om de processen in de dorpsgemeenschap te aanschouwen - want naarmate ik meer integreer in de gemeenschap krijg ik meer te zien - en te leren hoe ik er het beste mee om kan gaan.


Comments:
hoi esther wat leer ik graag met je mee, lijkt me wel heel complex allemaal, maar ook een interessante uitdaging... vaak kun je je achteraf afvragen of je dat ook allemaal moet weten, want helpt dat dan...?
Je reactie in de bus op het waterflesje heel begrijpelijk, maar ik begrijp nu...meen ik... dat je gewoon niet moet re-ageren, wel luisteren of kijken...? groet mieke
we missen julli bij kauri!!!
 
Hoi Mieke,

Dank je voor je reactie. Ik mis Kauri ook! Heb je nog iets van Essie gehoord?

Het is altijd nuttig om tee leren volgens mij. Niet dat ik daarna nooit meer "fouten" maak en een perfecte Senegalees wordt. Die ambitie heb ik ook niet.

Kinderen die hier opgroeien krijgen een heleboel informatie en bagage mee van hun ouders en omgeving. Die bagage heb ik hier niet, want zulke bagage kan niet in een vliegtuig. Dus alles wat ik hier bij elkaar kan verzamelen is mooi meegenomen.

De volgende keer zal ik niets zeggen als Diegane of iemand anders een paar slokjes van mijn water neemt :)
 
*kan niet in een vliegtuig en heb ik niet op die manier meegekregen in Nederland
 
Post a Comment

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?