3/02/2010
Brief aan Wilders
Nieuwegein, 2 maart 2010
Geachte heer Wilders,
In uw speech die u heeft gehouden in Almere op 25 februari, noemt u de volgende speerpunten in het beleid van de PVV:
- Een harde aanpak van criminaliteit / overlast op straat
- Afschaffen van "rare multi-culti" subsidies, inclusief de Dag van de Dialoog
- Een verbod op hoofddoekjes voor instellingen die subsidie ontvangen
Ten eerste wil ik u vragen zorgvuldiger te zijn in uw taalgebruik. U heeft het over "crimineel tuig, de veelal Marokkaanse en Antilliaanse straatterroristen". Terrorisme betekent volgens de Van Dale het onder druk zetten van een regering of bevolking door daden van terreur. Hangjongeren zijn dus geen terroristen.
Ten tweede vraag ik mij af wat u wilt bereiken en hoe u dat kunt bereiken met deze drie punten. Wat heeft bijvoorbeeld een verbod op hoofddoekjes voor zin, wat schieten we daarmee op?
De Nederlandse samenleving is in rap tempo in verandering. U kunt proberen de tijd terug te draaien en onze samenleving van 20 jaar geleden weer in ere te herstellen, maar dat heeft geen zin, dat is onmogelijk. We zullen moeten wennen aan samenleven met verschillende culturen, dat is een gegeven. Het is niet mogelijk om alle mensen die van oorsprong niet Nederlands zijn het land uit te gooien.
Wat gebeurt er met nieuwkomers die geen werk kunnen vinden en die geen Nederlandse vrienden hebben? De kans op overlast en op hoge kosten voor de overheid is groot onder mensen die in een sociaal isolement zitten, die niets te doen hebben overdag, die geen mensen ontmoeten met wie zij kunnen oefenen om Nederlands te praten en die geen perspectief hebben op een betere toekomst. U zei: "Duizenden jaren lang gingen mensen, als ze dat wilden, gewoon met elkaar in gesprek. Bijvoorbeeld bij een kopje koffie." De realiteit is nu dat verschillende bevolkingsgroepen veel te weinig met elkaar in gesprek gaan, zij leven volledig langs elkaar heen. De beste manier om vooroordelen tegen te gaan is door een concrete persoonlijke ontmoeting. Zonder persoonlijk contact zijn abstracte beelden / ideeen het enige wat groepen mensen van elkaar hebben. Daarmee denken we over elkaar in abstracte categorieen en plaatsen we mensen in hokjes. Daarmee behandelen we mensen als dingen, alsof iedereen in een bepaalde categorie hetzelfde is. In een concrete ontmoeting merken we dat iedereen verschillend is en dat we tegelijkertijd als mensen allemaal gelijkwaardig zijn. Een persoonlijk verhaal doorbreekt de stereotype beelden.
Persoonlijke ontmoetingen tussen mensen met verschillende achtergronden zijn de enige manier om een leefbare multiculturele samenleving te creeren. Dat is niet soft, dat is de realiteit. Ik kan me niet voorstellen dat u dat niet wilt, een samenleving die voor iedereen leefbaar is. Een monoculturele samenleving is geen optie. Wat kost nu de organisatie van een Dag van de Dialoog in Almere? Er waren in 2009 51 dialoogtafels in Almere, gemiddeld met 7 deelnemers per tafel. Ik schat dat dit evenement niet meer dan 5000 euro heeft gekost. Wat is dat voor bedrag op de totale jaarlijkse gemeentebegroting? Wat heeft het voor zin om dit soort evenementen af te schaffen? Netwerken is erg belangrijk om uit een sociaal isolement te komen. Wie weet hoeveel mensen dankzij de Dag van de Dialoog net de juiste persoon zijn tegengekomen om een baan te vinden of vrijwilligerswerk te gaan doen. Je kunt de overlast op straat "keihard" bestrijden, of je kunt voorkomen dat mensen niets beters te doen hebben dan op straat rondhangen. Met een kleine investering kan heel veel bereikt worden. Zelf ga ik bijna iedere week naar het Intercultureel Theehuis dat iedere donderdag plaatsvindt in de Kargadoor in Utrecht. Dit soort ontmoetingsplekken zijn goud waard. Plekken waar mensen met allerlei achtergronden op een laagdrempelige manier elkaar ontmoeten, netwerken en gaan samenwerken, zijn zeldzaam. Er zijn veel plekken waar mensen met dezelfde achtergrond met elkaar kunnen netwerken en samenwerken, voor hogeropgeleiden in het bedrijfsleven is er een overvloed aan mogelijkheden. Maar mensen in een sociaal isolement vallen vaak buiten de boot. De kosten en de schade van een sociaal isolement zijn hoog. De kosten om het te voorkomen / tegen te gaan zijn laag. Kom een keer langs in het intercultureel theehuis, zou ik zeggen, dan kunt u het zelf zien. Baat het niet dan schaadt het niet. Gooi het kind niet met het badwater weg door alle subsidies af te schaffen.
Met vriendelijke groet,
Esther Langen
Geachte heer Wilders,
In uw speech die u heeft gehouden in Almere op 25 februari, noemt u de volgende speerpunten in het beleid van de PVV:
- Een harde aanpak van criminaliteit / overlast op straat
- Afschaffen van "rare multi-culti" subsidies, inclusief de Dag van de Dialoog
- Een verbod op hoofddoekjes voor instellingen die subsidie ontvangen
Ten eerste wil ik u vragen zorgvuldiger te zijn in uw taalgebruik. U heeft het over "crimineel tuig, de veelal Marokkaanse en Antilliaanse straatterroristen". Terrorisme betekent volgens de Van Dale het onder druk zetten van een regering of bevolking door daden van terreur. Hangjongeren zijn dus geen terroristen.
Ten tweede vraag ik mij af wat u wilt bereiken en hoe u dat kunt bereiken met deze drie punten. Wat heeft bijvoorbeeld een verbod op hoofddoekjes voor zin, wat schieten we daarmee op?
De Nederlandse samenleving is in rap tempo in verandering. U kunt proberen de tijd terug te draaien en onze samenleving van 20 jaar geleden weer in ere te herstellen, maar dat heeft geen zin, dat is onmogelijk. We zullen moeten wennen aan samenleven met verschillende culturen, dat is een gegeven. Het is niet mogelijk om alle mensen die van oorsprong niet Nederlands zijn het land uit te gooien.
Wat gebeurt er met nieuwkomers die geen werk kunnen vinden en die geen Nederlandse vrienden hebben? De kans op overlast en op hoge kosten voor de overheid is groot onder mensen die in een sociaal isolement zitten, die niets te doen hebben overdag, die geen mensen ontmoeten met wie zij kunnen oefenen om Nederlands te praten en die geen perspectief hebben op een betere toekomst. U zei: "Duizenden jaren lang gingen mensen, als ze dat wilden, gewoon met elkaar in gesprek. Bijvoorbeeld bij een kopje koffie." De realiteit is nu dat verschillende bevolkingsgroepen veel te weinig met elkaar in gesprek gaan, zij leven volledig langs elkaar heen. De beste manier om vooroordelen tegen te gaan is door een concrete persoonlijke ontmoeting. Zonder persoonlijk contact zijn abstracte beelden / ideeen het enige wat groepen mensen van elkaar hebben. Daarmee denken we over elkaar in abstracte categorieen en plaatsen we mensen in hokjes. Daarmee behandelen we mensen als dingen, alsof iedereen in een bepaalde categorie hetzelfde is. In een concrete ontmoeting merken we dat iedereen verschillend is en dat we tegelijkertijd als mensen allemaal gelijkwaardig zijn. Een persoonlijk verhaal doorbreekt de stereotype beelden.
Persoonlijke ontmoetingen tussen mensen met verschillende achtergronden zijn de enige manier om een leefbare multiculturele samenleving te creeren. Dat is niet soft, dat is de realiteit. Ik kan me niet voorstellen dat u dat niet wilt, een samenleving die voor iedereen leefbaar is. Een monoculturele samenleving is geen optie. Wat kost nu de organisatie van een Dag van de Dialoog in Almere? Er waren in 2009 51 dialoogtafels in Almere, gemiddeld met 7 deelnemers per tafel. Ik schat dat dit evenement niet meer dan 5000 euro heeft gekost. Wat is dat voor bedrag op de totale jaarlijkse gemeentebegroting? Wat heeft het voor zin om dit soort evenementen af te schaffen? Netwerken is erg belangrijk om uit een sociaal isolement te komen. Wie weet hoeveel mensen dankzij de Dag van de Dialoog net de juiste persoon zijn tegengekomen om een baan te vinden of vrijwilligerswerk te gaan doen. Je kunt de overlast op straat "keihard" bestrijden, of je kunt voorkomen dat mensen niets beters te doen hebben dan op straat rondhangen. Met een kleine investering kan heel veel bereikt worden. Zelf ga ik bijna iedere week naar het Intercultureel Theehuis dat iedere donderdag plaatsvindt in de Kargadoor in Utrecht. Dit soort ontmoetingsplekken zijn goud waard. Plekken waar mensen met allerlei achtergronden op een laagdrempelige manier elkaar ontmoeten, netwerken en gaan samenwerken, zijn zeldzaam. Er zijn veel plekken waar mensen met dezelfde achtergrond met elkaar kunnen netwerken en samenwerken, voor hogeropgeleiden in het bedrijfsleven is er een overvloed aan mogelijkheden. Maar mensen in een sociaal isolement vallen vaak buiten de boot. De kosten en de schade van een sociaal isolement zijn hoog. De kosten om het te voorkomen / tegen te gaan zijn laag. Kom een keer langs in het intercultureel theehuis, zou ik zeggen, dan kunt u het zelf zien. Baat het niet dan schaadt het niet. Gooi het kind niet met het badwater weg door alle subsidies af te schaffen.
Met vriendelijke groet,
Esther Langen
