9/29/2009

 

Stropdassen en snelle kapsels van linkse hobbyisten

Een tijdje geleden hadden we op Orkut een discussie over wat discourse analysis is. Ik heb toen deze beschrijving aangehaald:

Discourse analysis has a double aim: a systematic theoretical and descriptive account of
(a) the structures and strategies, at various levels, of written and spoken discourse, seen both
as a textual object and as a form of sociocultural practice and interaction, and
(b) the relationships of these properties of text and talk with the relevant structures of their cognitive, social, cultural, and historical contexts.
In sum, discourse analysis studies text in context.

Gisteren zag ik in de Volkskrant een artikel waarbij mij opviel hoe groot de invloed is van het heersende discours op onze interpretatie van de werkelijkheid en ons handelen. Het artikel gaat over een jubileumdag ter ere van 60 jaar Nederlandse ontwikkelingssamenwerking. Dat lijkt me een mooi moment om terug te kijken naar de afgelopen 60 jaar; welke resultaten zijn er behaald, wat kan er verbeterd worden, en om vooruit te kijken; wat zijn de plannen voor de toekomst en waarom is ontwikkelingssamenwerking juist nu belangrijk. Een visie op het functioneren van ontwikkelingssamenwerking komt echter te weinig aan bod in het artikel (al wordt er wel een trend genoemd van meer samenwerking met het bedrijfsleven en worden er wel een paar punten genoemd tussen de regels door).

De strekking van het artikel is dat Wilders vindt dat ontwikkelingssamenwerking een linkse hobby is waar veel te veel geld aan wordt uitgegeven, en dat in het algemeen het draagvlak voor ontwikkelingssamenwerking in Nederland afneemt. Ontwikkelingsorganisaties proberen nu hun imago op te poetsen door te benadrukken dat de meeste 'hulpverleners' tegenwoordig een pak dragen, dus het zijn niet alleen van die softe ouderwetse geitenwollensokken types.

Waarom duiken de populistische uitspraken van Wilders in zo ongeveer ieder krantenartikel op? Hij is geen minister van ontwikkelingssamenwerking, daarvoor hebben we Koenders en die kan heel goed zijn visie geven op het verleden, heden en de toekomst van ontwikkelingssamenwerking. Waarom heeft iedereen blijkbaar het gevoel zich te moeten verweren tegen Wilders? (De ondertitel van het artikel is: Ontwikkelingsorganisaties weren zich op jubileumdag tegen aanvallen op hun "linkse hobby".)

"Ontwikkelingssamenwerking is allang geen zaak meer van geitenwollen sokken. Kalende heren met bonte hemden en linnen schoudertasjes zijn op de bijeenkomst veruit in de minderheid. Veel dertigers en veertigers in pak-met-das, en jongeren met snelle kapsels."

Aan de ene kant zijn er woorden als: linkse hobby, afbrokkelend draagvlak, aanzwellende kritiek op 'nut en noodzaak' van ontwikkelingshulp. De basis van het discours is kritiek; ontwikkelingsorganisaties reageren op een negatieve houding vanuit de samenleving en de politiek, in plaats van dat ze hun eigen onafhankelijke visie op ontwikkelingssamenwerking uitdragen. Ik weet niet of dit de sfeer was van de jubileumdag want daar was ik niet bij, maar dit is wel de toon van het artikel. Een verongelijkte toon, van de hulpverleners (ook een woord dat volgens mij niet meer gebruikt wordt in het kader van gelijkwaardige samenwerking tussen Noord en Zuid): "Jullie moeten niet zo onaardig doen, we gaan heus wel met onze tijd mee, kijk maar naar de mannen in pak en de snelle kapsels."

Alsof het succes van ontwikkelingssamenwerking afhankelijk is van de hoeveelheid stropdassen en snelle kapsels. Het maakt mij niet uit wat voor kleren mensen dragen, het gaat mij om de resultaten die ze behalen. Voor zover het zin heeft om te proberen Wilders en zijn aanhangers te overtuigen denk ik dat zij ook meer geinteresseerd zijn in resultaten.

Comments: Post a Comment

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?