5/18/2009
Nationaal Islam Congres
Ik ben naar het Nationaal Islam Congres geweest op mijn verjaardag op 16 mei. "Wat moet je daar nu?" vroegen een paar "atheisten" tijdens een feestje later die avond (met veel bier :) ). Ik vind het moeilijk uit te leggen. Het is vooral dat ik meer wil weten over de islam. Als ik deelneem aan discussies over de multiculturele samenleving dan wil ik weten waar ik het over heb. Daarnaast is mijn interesse voor een deel filosofisch en ook persoonlijk.
De islam als een persoonlijk en tolerant geloof, als een streven om goed te leven, om goed met je naaste om te gaan, als onderdeel van het dagelijks leven, als geweten en als ethische gids, dat vind ik mooi. Veel moslims geloven en leven op die manier, vooral in Senegal kom ik hen veel tegen. Ik vertelde mijn gesprekspartners op het feestje dat ik als christen ben opgegroeid en als puber me afzette tegen de godsdienst, en dat mijn geloof een paar jaar geleden weer terug gekomen is, in een andere vorm. Ze vroegen waarom ik me als puber ertegen afzette en ik zei vanwege het dogmatisme en het zalvende, weeige, het betweterige. Ze vroegen of ik nu dan minder een hekel heb aan dogma's. Dat is niet zo, maar ik heb gemerkt dat religie ook zonder dogma's mogelijk is. Ze vroegen of het voor mij noodzakelijk is dat God bestaat, of dat we hem ook kunnen weg denken. We kunnen hem prima weg denken zei ik, het is goed mogelijk dat hij niet bestaat. Levinas benadrukt steeds dat we God niet kunnen kennen, ieder beeld dat we van hem vormen klopt niet. We kunnen ons niet voorstellen wat een oneindig wezen is. We kunnen ook niet direct met hem in contact treden. Leuk om zo te praten met mensen die ik niet kende. Leuk dat ze me niet meteen bevooroordeeld afwezen vanwege mijn bezoek aan het islam congres, dat we een open gesprek hadden.
Ze zeiden dat ze het congres op het journaal hadden gezien en dat het er niet zo best uitzag, best wel bedreigend. Er wordt gezegd dat het congres veel ruimte bood aan zeer orthodoxe stromingen. Het is typerend welke twee citaten van sprekers te zien zijn, van alles wat ze van die dag hadden kunnen citeren:
Hoe was het voor mij om op dit congres aanwezig te zijn? Ik voelde me niet bedreigd, ik voelde me helemaal veilig. Ik voelde me wel een vreemdeling, een buitenstaander. Ik heb vooral van een afstand geobserveerd. Er gingen veel groepjes vriendinnen gezellig een dagje uit, ook veel gezinnen. Het leek me grotendeels een normaal publiek van vriendelijke mensen. Ik vind het mooi om te zien dat de mensen uit allerlei landen kwamen. Zo krijg je toch vanzelf al bridging social capital als de religie mensen verbindt maar de culturen en achtergronden verschillend zijn en mensen die verschillen van elkaar accepteren.
Ik heb 1 speech gehoord die ik erg slecht vond. Het verbaast mij dat Anja Meulenbelt wel positief is over deze spreker: Khalid Yasin. Zij heeft het over een andere speech van hem, maar toch. De speech die ik hoorde was getiteld: "How to take social and moral leadership?" Yasin zei dat God macht geeft aan goede leiders. Als een leider machtig is dan heeft hij dat niet alleen aan zichzelf te danken maar dan heeft hij dit kunnen bereiken dankzij de steun van God. God geeft macht aan leiders die op een goede manier de goede zaak verdedigen. In de eerste zes eeuwen van de geschiedenis van de islam waren islamitische leiders goed bezig. Daarom kregen ze macht van God. En ze deden allerlei uitvindingen van arabische cijfers tot de ontdekking van de inkt (ik weet niet meer wat Yasin precies allemaal opsomde). Maar daarna hebben ze het verprutst in een onderlinge verdeeldheid en gebrek aan betrokken en krachtig leiderschap, dus toen heeft God de macht gegeven aan de leiders in het Westen. Nu moeten moslims wat westerse boeken over leiderschap gaan lezen (o.a. Machiavelli) om de macht weer terug te krijgen. Tot zover de speech van Khalid Yasin.
Een rare God is dat, waar Yasin in gelooft. Dus Mao, Stalin en Hitler waren ook van die moreel goede leiders die de steun van God verdienden, en die daarom van God de kans kregen om miljoenen mensen uit te moorden / onderdrukken? Als God werkelijk macht gaf alleen aan rechtvaardige leiders, en macht ontnam van slechte leiders, dan zou de wereld veel rechtvaardiger zijn. Ik hoop niet dat de versie van de islam die Khalid Yasin nastreeft meer macht gaat krijgen, want ik geloof niet dat zijn visie vreedzaam, tolerant en rechtvaardig is.
Nog een interessante link van een spreker op het congres, Martijn de Koning: "Een impressie van het Nationaal Islam Congres"
De islam als een persoonlijk en tolerant geloof, als een streven om goed te leven, om goed met je naaste om te gaan, als onderdeel van het dagelijks leven, als geweten en als ethische gids, dat vind ik mooi. Veel moslims geloven en leven op die manier, vooral in Senegal kom ik hen veel tegen. Ik vertelde mijn gesprekspartners op het feestje dat ik als christen ben opgegroeid en als puber me afzette tegen de godsdienst, en dat mijn geloof een paar jaar geleden weer terug gekomen is, in een andere vorm. Ze vroegen waarom ik me als puber ertegen afzette en ik zei vanwege het dogmatisme en het zalvende, weeige, het betweterige. Ze vroegen of ik nu dan minder een hekel heb aan dogma's. Dat is niet zo, maar ik heb gemerkt dat religie ook zonder dogma's mogelijk is. Ze vroegen of het voor mij noodzakelijk is dat God bestaat, of dat we hem ook kunnen weg denken. We kunnen hem prima weg denken zei ik, het is goed mogelijk dat hij niet bestaat. Levinas benadrukt steeds dat we God niet kunnen kennen, ieder beeld dat we van hem vormen klopt niet. We kunnen ons niet voorstellen wat een oneindig wezen is. We kunnen ook niet direct met hem in contact treden. Leuk om zo te praten met mensen die ik niet kende. Leuk dat ze me niet meteen bevooroordeeld afwezen vanwege mijn bezoek aan het islam congres, dat we een open gesprek hadden.
Ze zeiden dat ze het congres op het journaal hadden gezien en dat het er niet zo best uitzag, best wel bedreigend. Er wordt gezegd dat het congres veel ruimte bood aan zeer orthodoxe stromingen. Het is typerend welke twee citaten van sprekers te zien zijn, van alles wat ze van die dag hadden kunnen citeren:
- Haitham Al-Haddad: "De moslimgemeenschap in Europa groeit, het is de snelst groeiende religie en gemeenschap in heel Europa."
- Khalid Yasin: "De aanwezigheid en de ontwikkeling van de islam in westerse beschavingen is voor mij een cadeau, een onverwacht cadeau."
Hoe was het voor mij om op dit congres aanwezig te zijn? Ik voelde me niet bedreigd, ik voelde me helemaal veilig. Ik voelde me wel een vreemdeling, een buitenstaander. Ik heb vooral van een afstand geobserveerd. Er gingen veel groepjes vriendinnen gezellig een dagje uit, ook veel gezinnen. Het leek me grotendeels een normaal publiek van vriendelijke mensen. Ik vind het mooi om te zien dat de mensen uit allerlei landen kwamen. Zo krijg je toch vanzelf al bridging social capital als de religie mensen verbindt maar de culturen en achtergronden verschillend zijn en mensen die verschillen van elkaar accepteren.
Ik heb 1 speech gehoord die ik erg slecht vond. Het verbaast mij dat Anja Meulenbelt wel positief is over deze spreker: Khalid Yasin. Zij heeft het over een andere speech van hem, maar toch. De speech die ik hoorde was getiteld: "How to take social and moral leadership?" Yasin zei dat God macht geeft aan goede leiders. Als een leider machtig is dan heeft hij dat niet alleen aan zichzelf te danken maar dan heeft hij dit kunnen bereiken dankzij de steun van God. God geeft macht aan leiders die op een goede manier de goede zaak verdedigen. In de eerste zes eeuwen van de geschiedenis van de islam waren islamitische leiders goed bezig. Daarom kregen ze macht van God. En ze deden allerlei uitvindingen van arabische cijfers tot de ontdekking van de inkt (ik weet niet meer wat Yasin precies allemaal opsomde). Maar daarna hebben ze het verprutst in een onderlinge verdeeldheid en gebrek aan betrokken en krachtig leiderschap, dus toen heeft God de macht gegeven aan de leiders in het Westen. Nu moeten moslims wat westerse boeken over leiderschap gaan lezen (o.a. Machiavelli) om de macht weer terug te krijgen. Tot zover de speech van Khalid Yasin.
Een rare God is dat, waar Yasin in gelooft. Dus Mao, Stalin en Hitler waren ook van die moreel goede leiders die de steun van God verdienden, en die daarom van God de kans kregen om miljoenen mensen uit te moorden / onderdrukken? Als God werkelijk macht gaf alleen aan rechtvaardige leiders, en macht ontnam van slechte leiders, dan zou de wereld veel rechtvaardiger zijn. Ik hoop niet dat de versie van de islam die Khalid Yasin nastreeft meer macht gaat krijgen, want ik geloof niet dat zijn visie vreedzaam, tolerant en rechtvaardig is.
Nog een interessante link van een spreker op het congres, Martijn de Koning: "Een impressie van het Nationaal Islam Congres"
