6/22/2009
Bondiki
Hier zijn ze dan; de eerste foto's van Bondiki hostel:
We zijn nog druk bezig de hotelkamers verder in te richten met lakens op de bedden, gordijnen voor de ramen, tafelkleedjes, muskietennetten etc., zodat alles klaar is als de eerste "echte" gasten komen.
We zoeken nog een paar deelnemers voor de filosofische vakantie met Bondiki hostel als accommodatie, van 7 tot 22 augustus. Dus als je zin hebt om te komen (het kan ook zonder filosofiecursus) of als je nog iemand kent die geinteresseerd is dan hoor ik het graag. Zie www.multi-pass.nl en www.bondiki.com.
6/20/2009
Did you come here by sheep?
Bijna een week geleden zijn we in Senegal aangekomen; stagiaire Marie-Lise, vrijwilliger Dave (uit Groot-Britannie) en ik. Ik zal af en toe op deze blog posten over hoe het hier gaat.
Het gaat goed, hotel Bondiki is heel mooi geworden. Met het gehandiaptencentrum gaat het ook goed, er is een nieuwe leraar bij gekomen en ze maken mooie kleding, ze hebben zelfs etalagepoppen om de kleding te showen die ze hebben leren maken. Mamadou, Mame Saye (Evelinde) en de gehandicapten hebben veel werk gedaan de afgelopen maanden. Dave en Marie-Lise zijn nu druk bezig met voorbereidingen voor het businessplan voor het gehandcaptencentrum.
Dave gaat een maand lang (tot de vakantie) Engelse les geven op een middelbare school. Gisteren waren we bij de les van de Senegalese docent die Engelse les geeft. Zijn uitspraak is grappig. Hij vroeg me: "Did you come by plane our by sheep? (ship) Ik zag het al voor me: dat arme schaap dat de hele weg uit Europa moet komen lopen met mij op zijn rug :)
De les was te moeilijk, te theoretisch, niet praktisch. Het ging over profix en suffix. Ik weet nog steeds niet wat dat is. Dave zal het anders aanpakken. Hij gaat vooral met de leerlingen praten, zodat ze later Engels kunnen en durven praten als ze bijvoorbeeld als gids gaan werken.
6/11/2009
Seksen met je ex-en en polygamie
Even iets anders – niet direct gerelateerd aan Levinas of intercultureel contact. Ik las op twee plekken een verfrissende kijk op relaties (niet dat ik het meteen in de praktijk ga brengen, dus wees gerust). Een columnist in de Volkrant schreef over seksen met je ex-en, en op de weblog “Wij blijven hier” schrijft Fatima Lamkharrat over de nieuwste rage: polygamie. Polygamie wordt vaak als iets verschrikkelijks beschouwd, net zoiets als eerwraak of vrouwenbesnijdenis. De onderstaande column laat zien dat niet alle vrouwen daar zo over denken. Weg met het hokjesdenken, laten we wat ruimer denken ;)
De columnist (ik weet niet meer wie het was) schreef dat hij altijd zo graag wil seksen met zijn ex-en. Hij en zijn voormalige vriendin hebben een gezellig etentje. Ze zijn allebei single en ze staan al een tijdje droog. Het leek hem een mooie gelegenheid voor een gezellig potje seksen. Maar dat willen zijn ex-en dan nooit. Dus neemt hij zich voor dat zijn volgende ex een man wordt, want die doen niet zo moeilijk...
En dan nu polygamie als nieuwe rage, Fatima Lamkharrat zegt:
"Naast het huwelijk en de moderne vormen van samenleven zoals lat-relaties en samenwonen, wil ik een pleidooi houden voor een verdere verbreding van het traditionele en wettige concept van het huwelijk. Nu mogen homo’s zich in de echt verbinden, waarom mag ik dan niet met een beste vriendin, of een volslagen onbekende griet en één superman een trio’tje vormen die voor elkaar beloven te zorgen in voor- en tegenspoed? Zij moedertje, hij vadertje en ik er tussenin.
Dat zou zo mijn probleem oplossen. Ik kan dan volledige autonoom blijven functioneren, mijn eigen boontjes doppen, maar ben daarnaast wel in staat om kinderen te krijgen van een echte man en niet van zo'n steriele donorbank. Ik hoef mijn ambities niet meer in te dammen, of naarstig op zoek te gaan naar die Marokkaanse man die mijn carrière wel zinnig vindt. Mannen denken sowieso dat ze niks meer te bieden hebben, dus met twee dames komt dat zelfvertrouwen vanzelf terug. Het wordt een deal: hij zijn twee vrouwen, ik mijn eigen keuzes!"
De columnist (ik weet niet meer wie het was) schreef dat hij altijd zo graag wil seksen met zijn ex-en. Hij en zijn voormalige vriendin hebben een gezellig etentje. Ze zijn allebei single en ze staan al een tijdje droog. Het leek hem een mooie gelegenheid voor een gezellig potje seksen. Maar dat willen zijn ex-en dan nooit. Dus neemt hij zich voor dat zijn volgende ex een man wordt, want die doen niet zo moeilijk...
En dan nu polygamie als nieuwe rage, Fatima Lamkharrat zegt:
"Naast het huwelijk en de moderne vormen van samenleven zoals lat-relaties en samenwonen, wil ik een pleidooi houden voor een verdere verbreding van het traditionele en wettige concept van het huwelijk. Nu mogen homo’s zich in de echt verbinden, waarom mag ik dan niet met een beste vriendin, of een volslagen onbekende griet en één superman een trio’tje vormen die voor elkaar beloven te zorgen in voor- en tegenspoed? Zij moedertje, hij vadertje en ik er tussenin.Dat zou zo mijn probleem oplossen. Ik kan dan volledige autonoom blijven functioneren, mijn eigen boontjes doppen, maar ben daarnaast wel in staat om kinderen te krijgen van een echte man en niet van zo'n steriele donorbank. Ik hoef mijn ambities niet meer in te dammen, of naarstig op zoek te gaan naar die Marokkaanse man die mijn carrière wel zinnig vindt. Mannen denken sowieso dat ze niks meer te bieden hebben, dus met twee dames komt dat zelfvertrouwen vanzelf terug. Het wordt een deal: hij zijn twee vrouwen, ik mijn eigen keuzes!"
6/08/2009
Vrijheid en idealen
Stanley Fish doet in de aflevering "Een partijtje vrijheid" van Tegenlicht, een paar interessante uitspraken over linkse intellectuelen:
"Rechts is beter in het gijzelen van een vocabulaire en het tot een wapen voor zichzelf omvormen, dan links. Omdat links nog altijd overtuigd is van zijn eigen zuiverheid. Daarom voelt het zich te goed voor een dergelijke strategische actie. Veel linkse intellectuelen geloven echt in de mogelijkheid van transparantie. Ze geloven echt dat als de feiten naar boven komen, en niet verdraaid zijn, en waar ook niet een bepaalde draai aan gegeven is, dan zullen alleen die blote feiten alle redelijke mensen overhalen tot het juiste standpunt. En dat is uiteraard het linkse standpunt. Dat is volledig krankzinnig en bizar en het verraad een volkomen onbegrip van de menselijke natuur. Het is geen toeval dat de academische studierichting, die langer dan alle andere in blijven bestaan, althans in het Westen, de studierichting van de retorica is. Of de kunst van het overtuigen, zoals we het ook wel noemen. In het derde boek van de Retorica heeft Aristoteles het over manieren van spreken en overtuigingsmethoden. Dan zegt hij: ik wou dat we hier niet over hoefden te praten. Maar dat moet vanwege een tekortkoming van onze toehoorders. Daarmee bedoelt hij: Omdat de mens door alles overtuigd kan worden, en omdat het onmogelijk en ondoenlijk is om de feiten zo te presenteren dat ze voor zichzelf zullen spreken. Volgens mij is rechts in dit land, en misschien ook in andere landen, zich bewust van de onvolmaaktheid van de mens. ... Als je uitgaat van de onvolmaaktheid en dat mensen gevoelig zijn voor de manier waarop ze bespeeld worden, dan kan je enige tijd gaan besteden aan het bedenken hoe je ze moet bespelen om hen te overtuigen. Als je aan de andere kant, zoals veel linkse denkers denken, gelooft in de zuiverheid van je zaak, en in de mogelijkheid dat die zaak zichzelf verkoopt, zonder enige bemoeienis van zoiets onfris als retorica, dan zal je niet erg succesvol zijn in het spel waar we het over hadden. Het spel van het inpikken en herkaderen van een vocabulaire."
Natuurlijk spreken de feiten niet voor zich. Alles hangt af van interpretatie van de feiten, van het taalgebruik, het discours en het perspectief van de ontvanger van de informatie. De blote feiten zullen weinig mensen overtuigen. Het gaat om de manier waarop de feiten gepresenteerd worden, dat moet als het ware gebeuren in hapklare brokken op een aantrekkelijk bedje van frisse knapperige sla, uitnodigend om er van te proeven, goed te verteren.
Aan de andere kant denk ik dat wij als linkse denkers - laat ik mijzelf daar maar even bij rekenen, hoewel het in deze tijd moeilijk te bepalen is wat het onderscheid is tussen links en rechts - wel moeten vasthouden aan de zuiverheid van het denken en de ethische waarden. Geert Wilders is goed in het verdraaien van feiten en daarmee het overtuigen van een groot publiek dat simplistisch denkt. Een vrouw (Joanie de Rijke) die verkracht is door de Taliban verwijt hij dat ze zich niet genoeg verzet heeft tegen de Taliban. Zij zegt zelf dat hij haar boek niet gelezen heeft, anders zou hij wel anders praten, ze heeft het gedrag van de verkrachters nooit goed gepraat. Hij verdraait haar woorden en zet die in voor zijn belangen. Hij bekommert zich niet werkelijk om het welzijn of de ideeen van die vrouw. Het gaat hem om zijn eigen strategisch belang en daar gebruikt / misbruikt hij een verkrachte vrouw voor. Die manier van de feiten verdraaien vind ik onjuist, onethisch. Hij zal er misschien veel mensen mee overtuigen, maar hij mag dat niet op die manier doen.
Vergelijk dat met de speech van Obama in Cairo, dat vond ik wel een heel zuivere, oprechte en moreel juiste speech. Obama wil de tegenstellingen tussen het westen en de islam tegengaan. Hij heeft toenadering gezocht tot de islamitische wereld. Hij leeft zich in, hij verplaatst zich in de ander. Dat kan hij goed, want de ander zit al in hem, zijn achtergrond is voor een deel niet-westers en islamitisch. Obama's speech was genuanceerd, hij zet Israel onder druk om te stoppen met het bouwen van nederzettingen in de bezette gebieden, maar hij zegt ook dat Hamas geen geweld meer moet gebruiken. Bush had het over de as van het kwaad - "als je niet met ons bent dan ben je tegen ons" - hij heeft de tegenstellingen, het wij-zij denken aangescherpt.
Tijdens het filosofisch cafe in hotel De filosoof (Amsterdam) afgelopen zondag, had ik de speech van Obama als onderwerp aangedragen. Een van de deelnemers aan de discussie zei: "Wat is er mis met het wij-zij denken? In de koude oorlog heeft dat ook nooit echt tot oorlog geleid. Zolang ik niks met "hen" te maken heb vind ik het best." Maar dat gaat nu juist niet meer. In onze geglobaliseerde wereld en multiculturele samenleving heeft alles en iedereen met elkaar te maken. Het wij-zij denken vergroot de afstand tussen beide kanten, het westen en de islam. De afstand maakt de ander onbekend, en onbekend maakt onbemind en onveilig / onzeker. Uitsluiting en discriminatie leiden al snel tot frustratie en geweld. Polarisatie, een sterker wij-zij denken kan leiden tot een verharde samenleving waar mensen meer tegen elkaar schreeuwen dan met elkaar praten, zinloos geweld van jongeren die zich buiten gesloten voelen, ghetto's waar buitenstaanders niet durven te komen, vliegtuigen die het WTC in vliegen (en andere terroristische aanslagen) en het kan uiteindelijk leiden tot oorlog.
Ik kan wel begrijpen wat Stanley Fish bedoelt als hij zegt dat links overtuigd is van het eigen gelijk en de methoden tot het overtuigen van anderen vaak slecht beheerst. Het rechtse denken is gebaseerd op eigen belang. Daar kun je wat meer pragmatisch mee omgaan. Linkse denkers hebben een ideaal van een betere wereld, zij willen niet (alleen) zichzelf helpen maar vooral de zwakkeren, kwetsbaren. Het idee te strijden voor de goede zaak maakt hen overtuigd van hun eigen gelijk. Dat maakt hen arrogant, terwijl zij objectief gezien geen grotere aanspraak kunnen maken op de waarheid.
Maar Obama laat zien dat het wel degelijk mogelijk is om vanuit linkse idealen overtuigend te spreken, voor een breed publiek, waardoor hij westerlingen en moslims bij elkaar brengt.
"Rechts is beter in het gijzelen van een vocabulaire en het tot een wapen voor zichzelf omvormen, dan links. Omdat links nog altijd overtuigd is van zijn eigen zuiverheid. Daarom voelt het zich te goed voor een dergelijke strategische actie. Veel linkse intellectuelen geloven echt in de mogelijkheid van transparantie. Ze geloven echt dat als de feiten naar boven komen, en niet verdraaid zijn, en waar ook niet een bepaalde draai aan gegeven is, dan zullen alleen die blote feiten alle redelijke mensen overhalen tot het juiste standpunt. En dat is uiteraard het linkse standpunt. Dat is volledig krankzinnig en bizar en het verraad een volkomen onbegrip van de menselijke natuur. Het is geen toeval dat de academische studierichting, die langer dan alle andere in blijven bestaan, althans in het Westen, de studierichting van de retorica is. Of de kunst van het overtuigen, zoals we het ook wel noemen. In het derde boek van de Retorica heeft Aristoteles het over manieren van spreken en overtuigingsmethoden. Dan zegt hij: ik wou dat we hier niet over hoefden te praten. Maar dat moet vanwege een tekortkoming van onze toehoorders. Daarmee bedoelt hij: Omdat de mens door alles overtuigd kan worden, en omdat het onmogelijk en ondoenlijk is om de feiten zo te presenteren dat ze voor zichzelf zullen spreken. Volgens mij is rechts in dit land, en misschien ook in andere landen, zich bewust van de onvolmaaktheid van de mens. ... Als je uitgaat van de onvolmaaktheid en dat mensen gevoelig zijn voor de manier waarop ze bespeeld worden, dan kan je enige tijd gaan besteden aan het bedenken hoe je ze moet bespelen om hen te overtuigen. Als je aan de andere kant, zoals veel linkse denkers denken, gelooft in de zuiverheid van je zaak, en in de mogelijkheid dat die zaak zichzelf verkoopt, zonder enige bemoeienis van zoiets onfris als retorica, dan zal je niet erg succesvol zijn in het spel waar we het over hadden. Het spel van het inpikken en herkaderen van een vocabulaire."
Natuurlijk spreken de feiten niet voor zich. Alles hangt af van interpretatie van de feiten, van het taalgebruik, het discours en het perspectief van de ontvanger van de informatie. De blote feiten zullen weinig mensen overtuigen. Het gaat om de manier waarop de feiten gepresenteerd worden, dat moet als het ware gebeuren in hapklare brokken op een aantrekkelijk bedje van frisse knapperige sla, uitnodigend om er van te proeven, goed te verteren.
Aan de andere kant denk ik dat wij als linkse denkers - laat ik mijzelf daar maar even bij rekenen, hoewel het in deze tijd moeilijk te bepalen is wat het onderscheid is tussen links en rechts - wel moeten vasthouden aan de zuiverheid van het denken en de ethische waarden. Geert Wilders is goed in het verdraaien van feiten en daarmee het overtuigen van een groot publiek dat simplistisch denkt. Een vrouw (Joanie de Rijke) die verkracht is door de Taliban verwijt hij dat ze zich niet genoeg verzet heeft tegen de Taliban. Zij zegt zelf dat hij haar boek niet gelezen heeft, anders zou hij wel anders praten, ze heeft het gedrag van de verkrachters nooit goed gepraat. Hij verdraait haar woorden en zet die in voor zijn belangen. Hij bekommert zich niet werkelijk om het welzijn of de ideeen van die vrouw. Het gaat hem om zijn eigen strategisch belang en daar gebruikt / misbruikt hij een verkrachte vrouw voor. Die manier van de feiten verdraaien vind ik onjuist, onethisch. Hij zal er misschien veel mensen mee overtuigen, maar hij mag dat niet op die manier doen.
Vergelijk dat met de speech van Obama in Cairo, dat vond ik wel een heel zuivere, oprechte en moreel juiste speech. Obama wil de tegenstellingen tussen het westen en de islam tegengaan. Hij heeft toenadering gezocht tot de islamitische wereld. Hij leeft zich in, hij verplaatst zich in de ander. Dat kan hij goed, want de ander zit al in hem, zijn achtergrond is voor een deel niet-westers en islamitisch. Obama's speech was genuanceerd, hij zet Israel onder druk om te stoppen met het bouwen van nederzettingen in de bezette gebieden, maar hij zegt ook dat Hamas geen geweld meer moet gebruiken. Bush had het over de as van het kwaad - "als je niet met ons bent dan ben je tegen ons" - hij heeft de tegenstellingen, het wij-zij denken aangescherpt.
Tijdens het filosofisch cafe in hotel De filosoof (Amsterdam) afgelopen zondag, had ik de speech van Obama als onderwerp aangedragen. Een van de deelnemers aan de discussie zei: "Wat is er mis met het wij-zij denken? In de koude oorlog heeft dat ook nooit echt tot oorlog geleid. Zolang ik niks met "hen" te maken heb vind ik het best." Maar dat gaat nu juist niet meer. In onze geglobaliseerde wereld en multiculturele samenleving heeft alles en iedereen met elkaar te maken. Het wij-zij denken vergroot de afstand tussen beide kanten, het westen en de islam. De afstand maakt de ander onbekend, en onbekend maakt onbemind en onveilig / onzeker. Uitsluiting en discriminatie leiden al snel tot frustratie en geweld. Polarisatie, een sterker wij-zij denken kan leiden tot een verharde samenleving waar mensen meer tegen elkaar schreeuwen dan met elkaar praten, zinloos geweld van jongeren die zich buiten gesloten voelen, ghetto's waar buitenstaanders niet durven te komen, vliegtuigen die het WTC in vliegen (en andere terroristische aanslagen) en het kan uiteindelijk leiden tot oorlog.
Ik kan wel begrijpen wat Stanley Fish bedoelt als hij zegt dat links overtuigd is van het eigen gelijk en de methoden tot het overtuigen van anderen vaak slecht beheerst. Het rechtse denken is gebaseerd op eigen belang. Daar kun je wat meer pragmatisch mee omgaan. Linkse denkers hebben een ideaal van een betere wereld, zij willen niet (alleen) zichzelf helpen maar vooral de zwakkeren, kwetsbaren. Het idee te strijden voor de goede zaak maakt hen overtuigd van hun eigen gelijk. Dat maakt hen arrogant, terwijl zij objectief gezien geen grotere aanspraak kunnen maken op de waarheid.
Maar Obama laat zien dat het wel degelijk mogelijk is om vanuit linkse idealen overtuigend te spreken, voor een breed publiek, waardoor hij westerlingen en moslims bij elkaar brengt.
6/03/2009
It's not where you're born, it's where you belong (U2)
I finished reading "Confessions of a Good Arab".
I find it a very good book still, but somehow I was a bit dissappointed in the ending. It ends the way it began. There's no hope.
He says:
"We should have learnt how to build a bridge between Josef and Youssouf, between myself and myself, between my mother's son and my father's son. But I never was able to build such a bridge. Only my parents were able to do so. But what happened to them? My mother died to save herself from the neverending sadness. My parents were the last innocent people of this century, the last knights, they truly believed that with their love they could build a bridge. They didn't know how big the gap was between them. ...
The battle will continue. The end is not to be seen yet. My father and my grandfather will continue to kill each other. What a world, what kind of people, what a faith, what a mess..."
I didn't expect a happy ending. It's a realistic story and in the current reality a happy ending is not to be expected soon (despite Obama's attempts to promote peace). It's understandable that Josef cannot end the Middle-East conflict (all by himself / together with others). But why can't he stop the conflict inside of him? He said he wished he had grown up in France, where he was born. Then he would have become a French painter. But why can't he become a French painter now? He can get to know the country, the culture. He can become French as part of his identity, why not? We are not restricted by our roots, we can put them in new ground and continue to grow. By the agressive Jewish policemen he was labelled as a dirty Arab and beaten down. By Arabs he was considered a Jewish traitor / enemy. But these are just labels that others used for him. Crazy racist labels. Why can't he just be himself and no longer care whether his true nature is Israelian or Palestinian or how he should combine these two sides. Why should he be torn apart by the two sides? Just let them be.
I think that if there is one person who can really build a bridge, then it should be Josef. To build a bridge to the other, you have to go to him / her, to meet this person, to get to know the other, care for the other. You realise the other is a human being just like you. You feel responsible for what you do to the other, you take your responsibility. Josef really knows the other because he is the other himself, from both sides. If there's one person who really wants peace between Israel and Palestine, it's Josef. Then there will be peace inside of him. It's a pity he lost his hope. Stefan on Orkut says that wishful thinking is not an option. But I think I will just continue my wishful thinking :)
