2/17/2007
Nederlandse kinderen het meest gelukkig
Onderzoek naar geluk vind ik altijd erg interessant. Hoe kun je meten of mensen gelukkig zijn? Je kunt niet veel meer doen dan hen te vragen of ze gelukkig zijn. Maar hoe weet je, als je een internationaal onderzoek doet, of mensen vanuit verschillende culturen wel dezelfde opvatting hebben over wat het betekent om gelukkig te zijn?
Unicef deed onderzoek hoe gelukkig kinderen zijn in de "ontwikkelde wereld" (Europa en VS):
GENEVE - Kinderen in Nederland zijn het gelukkigst van alle kinderen in de ontwikkelde wereld. Dat blijkt uit een onderzoek van het VN-kinderfonds Unicef.
De organisatie vergeleek de positie van kinderen in 21 ontwikkelde landen op basis van veertig factoren; onder meer armoede, gezondheid en veiligheid, onderwijs, relatie met familie en de mate waarin de kinderen zelf aangaven gelukkig te zijn met hun leven.
Samen met Nederland scoorden ook Zweden en Denemarken hoog. Groot-Brittannië staat onderaan de lijst. Een na laatste land is de Verenigde Staten.
Volgens de studie bestaat er geen direct verband tussen materiële welvaart in een land, gemeten naar het bruto nationaal product, en de kwaliteit van leven van kinderen. Zo zouden kinderen in Tsjechië gelukkiger zijn dan die in Frankrijk, dat welvarender is dan het voormalige oostblokland.
Zouden onze kinderen echt zo gelukkig zijn, en hoe komt dat dan? Ik denk dat er in Nederland voor kinderen weinig echt grote problemen zijn, dat de meeste kinderen een vrij normaal en middelmatig leven leiden en dat ze daar best gelukkig mee zijn. Ik zie weinig van geluk stralende kinderen om mij heen die in een aards paradijs lijken te leven. Volgens mij is het meer dat de echte grote moeilijkheden hier ontbreken dan dat de kinderen hier zo uitbundig gelukkig zijn. En ik denk toch dat geluk zeker wel met welvaart samenhangt, in die zin dat armoede ongelukkig maakt. Misschien is het basisniveau in Tsjechië voor de meeste kinderen hoog genoeg om gelukkig te kunnen zijn (Tsjechië is trouwens niet zoveel gelukkiger dan Frankrijk).
Pubers hebben het zeker niet altijd makkelijk hier, zo blijkt uit een onderzoek van het Trimbos instituut (http://www.hbsc.org/countries/downloads_countries/Netherlands/Netherlandsreport.pdf ):
Ongeveer een op de tien jongeren van zowel de basisschool (10,9%) als van het voortgezet onderwijs (10,0%) zegt regelmatig ongelukkig te zijn. Ongeveer de helft van alle 11-17-jarigen in dit onderzoek rapporteert vaker dan eens per week te lijden te hebben van een of meer psychosomatische klachten. De meest voorkomende klachten zijn slaapproblemen, hoofdpijn, zenuwachtigheid en een ‘slecht humeur’. Meisjes hebben vaker last van dit soort klachten dan jongens, zij geven vaker blijk van een negatief zelfbeeld en van gevoelens van angst en onzekerheid. Ook hebben allochtone jongeren vaker last van psychosomatische klachten dan autochtonen. Gevoelens van eenzaamheid zijn de beste graadmeter voor het welbevinden van de jongeren.
Dit klinkt toch niet zo gelukkig allemaal. Ik vraag me af hoe deze cijfers in andere landen zijn.
Het onderzoek van Unicef resulteerde in de volgende geluksranglijst:
Nederland
Zweden
Denemarken
Finland
Spanje
Zwitserland
Noorwegen
Italië
Ierland
België
Duitsland
Canada
Griekenland
Polen
Tsjechië
Frankrijk
Portugal
Oostenrijk
Hongarije
Verenigde Staten
Groot-Brittannië
De Scandinavische landen zijn samen met Nederland duidelijk de koplopers. In de bovenste helft van de lijst staat geen enkel voormalig oostblokland.
Het ziet ernaar uit dat landen met een redelijk welvaartspeil, met een redelijk sociaal overheidsbeleid, met een vrij rustige samenleving zonder grote tegenstellingen en problemen, dat de kinderen daar het gelukkigst zijn.
En het lijkt dus wel mee te vallen met de “Tsunami van Islamisering”, de verloedering van normen en waarden en de dreiging van vernietiging van onze beschaving. In ieder geval blijken de kinderen er weinig last van te hebben :)
Unicef deed onderzoek hoe gelukkig kinderen zijn in de "ontwikkelde wereld" (Europa en VS):
GENEVE - Kinderen in Nederland zijn het gelukkigst van alle kinderen in de ontwikkelde wereld. Dat blijkt uit een onderzoek van het VN-kinderfonds Unicef.
De organisatie vergeleek de positie van kinderen in 21 ontwikkelde landen op basis van veertig factoren; onder meer armoede, gezondheid en veiligheid, onderwijs, relatie met familie en de mate waarin de kinderen zelf aangaven gelukkig te zijn met hun leven.
Samen met Nederland scoorden ook Zweden en Denemarken hoog. Groot-Brittannië staat onderaan de lijst. Een na laatste land is de Verenigde Staten.
Volgens de studie bestaat er geen direct verband tussen materiële welvaart in een land, gemeten naar het bruto nationaal product, en de kwaliteit van leven van kinderen. Zo zouden kinderen in Tsjechië gelukkiger zijn dan die in Frankrijk, dat welvarender is dan het voormalige oostblokland.
Zouden onze kinderen echt zo gelukkig zijn, en hoe komt dat dan? Ik denk dat er in Nederland voor kinderen weinig echt grote problemen zijn, dat de meeste kinderen een vrij normaal en middelmatig leven leiden en dat ze daar best gelukkig mee zijn. Ik zie weinig van geluk stralende kinderen om mij heen die in een aards paradijs lijken te leven. Volgens mij is het meer dat de echte grote moeilijkheden hier ontbreken dan dat de kinderen hier zo uitbundig gelukkig zijn. En ik denk toch dat geluk zeker wel met welvaart samenhangt, in die zin dat armoede ongelukkig maakt. Misschien is het basisniveau in Tsjechië voor de meeste kinderen hoog genoeg om gelukkig te kunnen zijn (Tsjechië is trouwens niet zoveel gelukkiger dan Frankrijk).Pubers hebben het zeker niet altijd makkelijk hier, zo blijkt uit een onderzoek van het Trimbos instituut (http://www.hbsc.org/countries/downloads_countries/Netherlands/Netherlandsreport.pdf ):
Ongeveer een op de tien jongeren van zowel de basisschool (10,9%) als van het voortgezet onderwijs (10,0%) zegt regelmatig ongelukkig te zijn. Ongeveer de helft van alle 11-17-jarigen in dit onderzoek rapporteert vaker dan eens per week te lijden te hebben van een of meer psychosomatische klachten. De meest voorkomende klachten zijn slaapproblemen, hoofdpijn, zenuwachtigheid en een ‘slecht humeur’. Meisjes hebben vaker last van dit soort klachten dan jongens, zij geven vaker blijk van een negatief zelfbeeld en van gevoelens van angst en onzekerheid. Ook hebben allochtone jongeren vaker last van psychosomatische klachten dan autochtonen. Gevoelens van eenzaamheid zijn de beste graadmeter voor het welbevinden van de jongeren.
Dit klinkt toch niet zo gelukkig allemaal. Ik vraag me af hoe deze cijfers in andere landen zijn.
Het onderzoek van Unicef resulteerde in de volgende geluksranglijst:
Nederland
Zweden
Denemarken
Finland
Spanje
Zwitserland
Noorwegen
Italië
Ierland
België
Duitsland
Canada
Griekenland
Polen
Tsjechië
Frankrijk
Portugal
Oostenrijk
Hongarije
Verenigde Staten
Groot-Brittannië
De Scandinavische landen zijn samen met Nederland duidelijk de koplopers. In de bovenste helft van de lijst staat geen enkel voormalig oostblokland.
Het ziet ernaar uit dat landen met een redelijk welvaartspeil, met een redelijk sociaal overheidsbeleid, met een vrij rustige samenleving zonder grote tegenstellingen en problemen, dat de kinderen daar het gelukkigst zijn.
En het lijkt dus wel mee te vallen met de “Tsunami van Islamisering”, de verloedering van normen en waarden en de dreiging van vernietiging van onze beschaving. In ieder geval blijken de kinderen er weinig last van te hebben :)
