7/19/2018
Nieuwe belevenissen bij Bakker Bart...
Ik neem 's ochtends vaak een ontbijtje bij Bakker Bart en het zijn vaak dezelfde mensen die ik daar tegen kom. Een van de eerste mensen die ik daar leerde kennen is Frits Enk, schrijver en gepensioneerd journalist van de Gaykrant. Hij geeft Nederlandse les aan een Syrische vluchteling en hij zei dat het soms best moeizaam gaat, dat hij de vluchteling tips geeft maar dat hij niet wil luisteren. Ik zei dat hij maar beter wat professionele afstand kan nemen en het beter los kan laten, hij geeft tips en het is verder aan de ander wat die ermee doet. We hadden het over hoe moeilijk loslaten is en ik zei dat ik dat zelf ook heel moeilijk heb gevonden. Ik vertelde over wat ik meegemaakt heb met de vader van mijn kinderen. Ik zei dat veel migranten als ze naar Nederland komen in Nederland een trauma oplopen. "Is dat hierboven bekend?" vroeg Frits en hij wees naar boven. "Ja God weet alles", zei ik. Maar het bleek dat hij naar het gebouw van het ministerie wees. "Nee, daar weten ze er heel weinig van, en veel mensen interesseert het niet", zei ik. "Inburgering gaat nog steeds bijna alleen over aanpassen, voor veel geld de taal leren en verder moet je het zelf maar uitzoeken". "Wat kunnen we eraan doen?" vroeg Frits. Ik zei dat het goed zou zijn als mijn verhaal bekender zou worden en dat er veel van dit soort verhalen zijn. Hij zei dat ik er een boek over moest schrijven en dat hij dan mijn supervisor wordt. Ik zei dat ik geen tijd had, maar dat is toch een beetje een zwak excuus. Dus ik ga het doen en we zien wel waar het schip strandt...
