3/18/2012
Interculturele competentie: toneelspelen
Ik bedacht me laatst dat een beetje toneelspelen behulpzaam kan zijn bij intercultureel contact. Of misschien is het niet echt toneelspelen, maar op zijn minst is het bewust kiezen om een bepaalde kant van jezelf naar buiten te brengen, een kant die beter aansluit bij de cultuur van degene met wie je praat. Als je een brug bouwt naar de ander dan is het fijn als je die wat verder door bouwt dan het midden, als je bijna uitkomt bij de andere kant. Ik hoorde iemand spreken en ik zou zweren dat zij een Algerijnse moslima was. Toch is zij een in Nederland geboren en getogen vrouw die niet met het Islamitische geloof is opgegroeid. Zij heeft denk ik bewust gekozen voor deze rol omdat ze daarmee de communicatie vergemakkelijkte met iemand uit een vergelijkbare cultuur (Afrikaans/Islamitisch). Als ze met haar Nederlandse vrienden of familie praat zal het heel anders zijn denk ik.
Als we in onze multiculturele samenleving intercultureel contact willen bevorderen, dan moeten we dus eigenlijk allemaal een beetje toneel leren spelen. Het is niet genoeg om de koranvertaling van Kader Abdolah te lezen en zo wat meer inzicht te krijgen in de traditie waarin veel moslims zijn opgegroeid. Het is goed als we - figuurlijk - dezelfde taal spreken. Het is heel makkelijk om bij buitenlanders te hameren op integreren, aanpassen en de Nederlandse taal leren. Maar als we echt goed willen communiceren met vreemdelingen moeten we daar zelf ook moeite voor doen. Ik merk zelf hoe diep het gaat: wat ik geleerd heb van jongs af aan, en hoe moeilijk dat te veranderen is. Ik kan mijn gedrag veranderen maar niet het wezen van mijn identiteit. Ik kan best een beetje toneelspelen om interculturele communicatie te verbeteren. Maar ik kan niet iemand anders worden. Dat kunnen we van vreemdelingen ook niet verwachten.
