11/29/2014

 

Schrijven met een pen, wie doet dat nog?

Ik las in de krant dat Finse kinderen op school niet meer leren schrijven, alleen typen. In het artikel staat dat het echter wel beter is voor de hersenen om te schrijven, want die worden daardoor meer geactiveerd dan door typen. Kinderen kunnen ook makkelijker lezen als ze met de hand hebben leren schrijven, omdat ze de letters makkelijker herkennen.

Ik vroeg me toen af hoe dat zou zijn als ik niet geleerd zou hebben te schrijven, alleen typen. Net als voor het meisje in "Spoetnikliefde" (zie mijn eerdere post) is schrijven voor mij van levensbelang. Ik heb het schrijven nodig om mijn gedachten te ordenen, te verhelderen en mijn gevoelens te uiten. Het opschrijven is voor mij altijd een heel stuk makkelijker dan erover praten. En als het op papier staat dan kan ik het loslaten en dan hoef ik er niet meer over te piekeren. Natuurlijk kan het ook door het op een computerscherm te typen, ik hoef niet per sé met een pen te schrijven. Maar juist de dingen die me dwars zitten of waar ik verward over ben (van die dagboekonderwerpen), die schrijf ik liever met een pen op papier dan op de computer.

Ik vraag me af of het schrijven ook wat dat betreft de hersenen stimuleert om beter te functioneren. En ik vraag me af of het komt doordat ik eraan gewend ben om met een pen te schrijven, of dat het voor mensen die gewend zijn alles te typen ook geldt dat zij beter zouden kunnen nadenken als ze hun gedachten met een pen op papier zouden schrijven...

This page is powered by Blogger. Isn't yours?